නිසල ගැන දිය රහස් කොඳුරන
අමාවක සඳ අදත් ඇවිදින්
කාන්සිය සිත ඇතුලේ තද කොට
නුබ සමග එමි අදත් පෙර මෙන්
ගැබුර නොදකින් නිසල් ගැන දිය
දෙපා මුල හිඳ බලයි මා දෙස
නුබේ වාරුව උරුම වූ විට
ගැඹුර ගෙන සිත කුමට තැවෙනුද
එගොඩ මෙගොඩට සතුට දුක ගෙන
පැද ගියෙමි දිවි සැඳ වෙන තුරු
මගේ දිවියට රැය ලබනවිට
එන්නේ කව්රුද නුබේ තනියට......
මගේ දිවියට රැය ලබනවිට
ReplyDeleteඑන්නේ කව්රුද නුබේ තනියට......
lassanayi....nirmanathmakai
ස්තුතියි රෙහානි....
ReplyDeleteමේ පැත්තට ගොඩවැදුනට.
වෙනද වගේම ලස්සනයි.. :)
ReplyDelete(කලින් පෝස්ට් එකකට කමෙන්ට් එකක් දැම්මා. බලන්න පොඩ්ඩක්)
බොහොම ස්තුතියි චන්දන...............
Delete